Κύριε υπουργέ, «πρόοδος ή οπισθοδρόμηση» έχει τεθεί ως το κεντρικό δίλημμα για τις εκλογές της ερχόμενης άνοιξης. Είναι ένα σύνθημα ή το κλειδί για την εξουδετέρωση της «νάρκης» της απλής αναλογικής που έχει μπει από τον ΣΥΡΙΖΑ κάτω από την κάλπη της πρώτης Κυριακής;

Είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών, κύριε Παπακωνσταντίνου. Στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες. Και είμαι βέβαιος ότι θα επιλέξουν την πρόοδο, την ουσιαστική και όχι ψευδεπίγραφη πρόοδο. Βλέπετε, εμείς στη ΝΔ αποζητούμε τη σύγκριση. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την εκτός ορίων πολιτική αντιπαράθεση. 

Οι πολίτες ξέρουν ότι η δική μας διακυβέρνηση έβαλε ξανά τα πράγματα σε μια σειρά, ανόρθωσε την οικονομία, γυρίσαμε στην ανάπτυξη, αντιμετωπίσαμε αλλεπάλληλες εξωγενείς κρίσεις και σταθήκαμε όρθιοι, ενισχύσαμε τη διεθνή θέση της χώρας, θωρακίσαμε τα σύνορα μας.

Δεν τα έχουμε κάνει όλα τέλεια, σίγουρα. Αλλά οι πολίτες σκέφτονται με ποιον αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα, να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της διεθνούς ενεργειακής κρίσης, να απαντήσουμε αν χρειαστεί στην τουρκική προκλητικότητα. Οι πολίτες ξέρουν. Γι’ αυτό και στο ερώτημα Μητσοτάκης ή Τσίπρας, η απάντηση είναι προφανής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι θεσμοθέτησε την απλή αναλογική μόνο και μόνο για να την αφήσει πίσω του -όπως είπατε- σαν νάρκη. Άλλωστε, η συνταγή αυτή έρχεται απ’ τα παλιά. Σας θυμίζω ότι το ίδιο είχε γίνει και το 1989. Γι’ αυτό και η πρώτη κάλπη είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη. Δεν υπάρχουν περιθώρια για χαλαρή ψήφο.

Σε ποια ιδεολογία απευθύνεται αυτό το προσκλητήριο από τη Νέα Δημοκρατία και τι ρόλο παίζουν τα πεπραγμένα της πρώτης τετραετίας;

Ο ιδεολογικός πυρήνας της Νέας Δημοκρατίας παραμένει σταθερός από την ίδρυσή της έως σήμερα και θεωρώ ότι διαχρονικά εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών. Στην πραγματικότητα καλύπτει ένα κενό του πολιτικού μας συστήματος, όχι όμως υπό τη στενή έννοια των παραδοσιακών ετικετών, αλλά υπό το πρίσμα συγκεκριμένων θεμελιωδών αρχών. 

Είμαστε υπέρ της ελεύθερης αγοράς, αναγνωρίζουμε την αξία και τη σημασία της για την πρόοδο της κοινωνίας μας, ενώ σε καμία περίπτωση δεν ανήκουμε στους αμετανόητους υποστηρικτές του αποτυχημένου μοντέλου ενός υδροκέφαλου κράτος.

Στον αντίποδα όμως, αναγνωρίζουμε ότι ελεύθερη αγορά, χωρίς κανόνες, δεν μπορεί να υπάρξει. Ο πραγματικός στόχος του φιλελευθερισμού οφείλει να προωθεί τη δημιουργία συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού, ώστε να ευνοείται η ευημερία των πολλών και όχι να περιχαρακώνονται τα οφέλη των λίγων. 

Σε αυτό το πλαίσιο, ο πολίτης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κρατήσει τα περισσότερα από αυτά που κερδίζει παράγοντας. Και βέβαια, το κράτος οφείλει να παρεμβαίνει, όταν οι αγορές δεν λειτουργούν, όταν δηλαδή δημιουργούνται φαινόμενα ιδιωτικών μονοπωλίων με στόχο να ευνοηθούν οι λίγοι.

Και για να μην περιοριστώ στην ιδεολογική προσέγγιση, δείτε τα πεπραγμένα της τετραετίας, καθώς αυτό ακριβώς κάνει και σήμερα ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και μάλιστα με πρωτοφανή συνέπεια. Επεμβαίνει όπου και όταν χρειάζεται. Δείτε για παράδειγμα τις άμεσες πρωτοβουλίες που έλαβε με τη φορολόγηση των υπερκερδών στην αγορά ενέργειας. Πώς εξισορρόπησε μια στρεβλή αγορά που αν είχε μείνει ανεξέλεγκτη, θα μπορούσαν να επέλθουν εκρηκτικές συνέπειες στην κοινωνία. 

Αντίστοιχα, για να σας δώσω ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, θα σας αναφέρω το ζήτημα των αστικών συγκοινωνιών, όπου υπήρχε μια κατάσταση χρόνιας υποεπένδυσης σε βαθμό απαξίωσης. 

Πήραμε λοιπόν την απόφαση να προχωρήσαμε χωρίς αγκυλώσεις σε συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα, όπως η εκτέλεση μέρους του μεταφορικού έργου από ιδιώτη πάροχο, αλλά και η προμήθεια νέων λεωφορείων μέσω leasing, χωρίς όμως να διαταράξουμε το δημόσιο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών. 

Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα έχουμε περισσότερα και καλύτερα λεωφορεία στο δρόμο και ταυτόχρονα μικρότερο κόστος για τη λειτουργία τους. Παράλληλα, υπογράψαμε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με όλους τους Οργανισμούς που εποπτεύονται από το Υπουργείο μας, δίνοντας μετά από χρόνια τέλος στο καθεστώς εργασιακής ομηρίας στο οποίο βρίσκονταν οι εργαζόμενοι. 

Εν τέλει λοιπόν, οι τελικοί αποδέκτες αυτής της σύμπραξης είναι οι ίδιοι οι πολίτες που απολαμβάνουν πιο ποιοτικές υπηρεσίες, χωρίς το κράτος να επιβαρύνεται περισσότερο. 

Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τα αεροδρόμια μας, που το καλοκαίρι λειτουργήσαν υποδειγματικά συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ανάκαμψη της τουριστικής κίνησης στη χώρα μας, όταν την ίδια στιγμή οι αερομεταφορές σε όλη την Ευρώπη κατέρρεαν εξαιτίας των απεργιακών κινητοποιήσεων. Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στήριξε τον κλάδο των αερομεταφορών στη διάρκεια της πανδημίας, ώστε να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα λύσαμε και το ζήτημα με το επίδομα των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, το οποίο μάλιστα δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. 

Πού θεωρείτε ότι αποβλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ με την επιστροφή στην ιδεολογική συνταγή του 2012 και την αποχή από τις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες; Είναι μια κίνηση με το βλέμμα προς το κέντρο ή προς τα άκρα;

Είναι μια κίνηση με το βλέμμα, δυστυχώς, στο χτες και στον πολύ κακό εαυτό του.

Καταρχάς, με τη δήλωση αποχής από το κοινοβούλιο, επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα της πρότασης δυσπιστίας που οι ίδιοι κατέθεσαν πριν λίγες ημέρες.

Όμως, η αμφισβήτηση του αποτελέσματος μιας απόλυτα δημοκρατικής διαδικασίας, στην πραγματικότητα συνιστά η ίδια εκτροπή από τη κοινοβουλευτική νομιμότητα.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν σέβεται τα αποτελέσματα των δημοκρατικών διαδικασιών, όπως έγινε και με το δημοψήφισμα. Όπως έχει επίσης αποδείξει ότι δεν τον ενδιαφέρουν ούτε τα αποτελέσματα της τακτικής που ακολουθεί, όπως δηλαδή συνέβη και το 2015.

Άρα, όταν βλέπουμε το δημόσιο διάλογο να διολισθαίνει επικίνδυνα, με φράσεις όπως «θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία είτε με το καλό, είτε με το κακό», δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε που αποσκοπεί εν τέλει αυτή η τακτική. Ποιος είναι ο κατά ΣΥΡΙΖΑ ορισμός της δημοκρατίας; Σημαίνει μήπως, ότι δεν θα αποδεχτεί το αποτέλεσμα των εκλογών, αν δεν είναι το επιθυμητό;

Όταν διατυπώνονται απόψεις ότι η Ελλάδα, δεν έχει δημοκρατία, μήπως τελικά υπονοούν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διεξάγει εκλογές;

Αυτή είναι η Συριζαϊκή σταυροφορία διάσωσης των θεσμών;

Η Βουλή ψήφισε το «μπλόκο» στο κόμμα Κασιδιάρη με τον ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει «παρών»…

Είναι θλιβερό το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε και πάλι με ευτελή προσχήματα την απαιτούμενη πολιτική συναίνεση, απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Και αυτό αποτελεί ακόμη μια απόδειξη της επιλεκτικής δημοκρατικής του ευαισθησίας.

Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι όπως κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ «έκλεινε το μάτι» στην Χρυσή Αυγή, το ίδιο κάνει και με τον Κασσιδιάρη και τους ψηφοφόρους του.

Έχετε πει ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα μεγάλο εργοτάξιο. Η επανεκκίνηση έργων που είχαν βαλτώσει και οι νέες υποδομές γενικά που βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης πόσο θα επηρεάσουν την απόφαση των ψηφοφόρων;

Πρέπει να καταλάβουμε, κύριε Παπακωνσταντίνου, ότι οι πολιτικοί κρινόμαστε από τα έργα μας, όχι από τα λόγια μας. Κι αυτό θέλουμε και εμείς, στη Νέα Δημοκρατία από τους ψηφοφόρους. Σας το ξαναείπα, εμείς θέλουμε τη σύγκριση -ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, αντίστοιχα, ΔΕΝ τη θέλει- γιατί είναι καταλυτική.

Να σας πω μόνο στο Υπουργείο μου:

Ας δούμε πρώτα τα έργα υποδομών. Σχεδιάσαμε και υλοποιούμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο έργων ύψους άνω των 13 δισ. Μέσα σε 3,5 χρόνια, καταφέραμε να δημοπρατήσουμε έργα πάνω από 10 δισ. Και από αυτά, να συμβασιοποιήσουμε -δηλαδή υλοποιούνται ήδη- έργα σχεδόν 5 δισ. Τόσο πολλά έργα, να ξεκινούν σε τόσο σύντομο χρόνο, δεν έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα ποτέ στο παρελθόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στη δική του περίοδο, σε 4,5 χρόνια, ξέρετε πόσα έργα συμβασιοποίησε; 800 εκ. ευρώ… Αυτά λέει η σύγκριση. Αυτή είναι η διαφορά μας.

Κι έτσι, με σχέδιο και συστηματική δουλειά, καταφέραμε -όπως πολύ σωστά επισημάνατε- οι πολίτες πλέον να βλέπουν εργοτάξια σε όλη τη χώρα. Ακόμη και σε έργα που νόμιζαν ότι δεν θα γίνουν ποτέ. Βλέπουν τα εργοτάξια της Γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας. Βλέπουν την πρόοδο που έχει γίνει στο Μετρό της Θεσσαλονίκης, όπου το ένα μετά το άλλο τα εργοτάξια κλείνουν και οι χώροι αποδίδονται ξανά στην πόλη. Βλέπουν τα εργοτάξια στην Πατρών- Πύργου, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κατακερματίσει για να ευνοήσει συγκεκριμένο εργολάβο. Και πολλά ακόμη σε όλη τη χώρα, γιατί εμείς δεν ξεχνάμε την περιφέρεια.

Ο ίδιος εκλέγομαι στις Σέρρες και ξέρω πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω. Σκεφτείτε τις προοπτικές ανάπτυξης και τις νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται με όλα αυτά τα έργα. Νέες και νέοι μηχανικοί που είχαν φύγει στο εξωτερικό τα χρόνια της κρίσης, επιστρέφουν. Το brain drain μετατρέπεται σε brain gain.

Αλλά εξίσου αποζητούμε τη σύγκριση και στις αστικές συγκοινωνίες. Στην Αθήνα παραλάβαμε 850 οχήματα στο δρόμο, σήμερα έχουμε 1310. Στη Θεσσαλονίκη παραλάβαμε 235, σήμερα έχουμε 460. Αυξήσαμε με ανάταξη τους διαθέσιμους συρμούς Μετρό κατά 19% και μειώσαμε τις χρονοαποστάσεις κατά 2 με 3 λεπτά. Τους επόμενους μήνες ξεκινούν να έρχονται 650 νέα πράσινα λεωφορεία μηδενικών ρύπων, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Και το πιο σημαντικό: Δημιουργήσαμε 1.389 νέες θέσεις απασχόλησης σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε 4,5 χρόνια, ξέρετε πόσα λεωφορεία πήρε; Ούτε ένα! Ξέρετε πόσους συρμούς προσέθεσε; Ούτε έναν! Ξέρετε πόσες προσλήψεις έκανε; Ούτε μία! Το μόνο που αύξησε ήταν η τιμή του εισιτηρίου… Και ήρθαμε εμείς και τη μειώσαμε ξανά. Αυτά λέει η σύγκριση. Αυτή είναι η διαφορά μας.

Από τη μία πλευρά, λοιπόν, εμείς μιλάμε με απτά, συγκεκριμένα έργα. Που με σκληρή και συστηματική δουλειά γίνονται πραγματικότητα. Κι αλλάζουν τη χώρα και την καθημερινότητα των πολιτών. Κι από την άλλη, την ίδια ώρα, στον ΣΥΡΙΖΑ επιδίδονται ακατάσχετα στη μόνη πολιτική που γνωρίζουν: αντιπολιτευτική μιζέρια, λαϊκισμό, τοξική και επικίνδυνη δημαγωγία. Αυτή είναι η διαφορά μας. Όλα αυτά λοιπόν εκτιμώ ότι ασφαλώς και θα παίξουν μεγάλο ρόλο στην απόφαση των πολιτών. Προσωπικά έχω εμπιστοσύνη στην ωριμότητα των ψηφοφόρων.

Ποιοι είναι οι μεγάλοι στόχοι που έχουν μπει για τη δεύτερη τετραετία στον τομέα των υποδομών;

Σχεδιάζουμε και υλοποιούμε 188 σημαντικά έργα, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030 και προϋπολογισμό σχεδόν 28 δισ. ευρώ. Πρόκειται για οδικά, σιδηροδρομικά, αντιπλημμυρικά, υδρευτικά-αρδευτικά, κτιριακά λιμενικά και έργα αεροπορικών μεταφορών, που “ανοίγουν” 178.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις απασχόλησης ετησίως.

Κεντρικό ρόλο στο σχεδιασμό μας έχουν τα σιδηροδρομικά έργα, τα οποία ήδη έχουμε βάλει στις ράγες. Γιατί πρόκειται για έργα νέας γενιάς, φιλικά προς το περιβάλλον, που καλύπτουν ένα κενό στις μεταφορές στη χώρα μας και ταυτόχρονα βάζουν τις βάσεις για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, με την Ελλάδα κόμβο υποδομών, μεταφορών και logistics.

Για παράδειγμα το mega project Sea2sea έχει προκηρυχθεί και αναμένεται να μπούμε στη φάση των δεσμευτικών προσφορών μέσα στην άνοιξη. Στόχος μας είναι να ξεκινήσει η κατασκευή το 2024. Το σημαντικό αυτό έργο θα συνδέσει τα λιμάνια της βόρειας Ελλάδας και το Αιγαίο με τον Εύξεινο Πόντο και με το Δούναβη. Θα δημιουργηθεί επομένως μία χερσαία γέφυρα εμπορευματικών μεταφορών, που θα παρακάμπτει τα Στενά του Βοσπόρου. Καταλαβαίνετε τι σημασία έχει αυτό. 

Από την άλλη πλευρά, έχουμε στόχο την ολοκλήρωση σπουδαίων οδικών έργων στην περιφέρεια. Όπως ο ΒΟΑΚ, ο οδικός άξονας Δράμα- Αμφίπολη, ο οδικός άξονας Σέρρες – Δράμα – Καβάλα, η παράκαμψη Χαλκίδας και Ψαχνών, το Μπράλλος- Άμφισσα, το Άκτιο–Αμβρακία, ο Ε65. 

Μεγάλη έμφαση δίνουμε, βέβαια, και στα έργα Μετρό. Τα έργα Μετρό άλλωστε δε γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη, είναι δύσκολα τεχνικά και απαιτούν χρόνο. Επιτέλους θα παραδοθεί το Μετρό Θεσσαλονίκης στους πολίτες, παρά το χρόνο που έκλεψαν από τη συμπρωτεύουσα οι προσφυγές εναντίον του έργου. Ταυτόχρονα, προχωράμε και τις επεκτάσεις του. 

Τα ίδια και στην Αθήνα: Η Γραμμή 4 του Μετρό προχωρά, επιτέλους την ξεμπλοκάραμε. Προκηρύξαμε επίσης το διαγωνισμό για την επέκταση της Γραμμής 2 του Μετρό προς το Ίλιον. Όταν ολοκληρωθεί θα φτάνει κανείς από Ίλιον στο Σύνταγμα σε 20 μόλις λεπτά. Σε δύο χρόνια εκτιμώ ότι θα είμαστε σε θέση να δημοπρατήσουμε και το νέο κλάδο του Μετρό, που θα συνδέει το Θησείο με το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Ήδη έχει ολοκληρωθεί η μελέτη χάραξης. Και μελετούμε ήδη την επέκταση της Γραμμής 4 προς τα βόρεια, που θα καλύψει την Κηφισίας μέχρι το “δαχτυλίδι” στην Αττική Οδό. Θα συνεχίσουμε επίσης την ανάπτυξη του δικτύου του προαστιακού, αλλά και τα οδικά έργα Αττικής. Όλα αυτά, τμήματα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για να ανασάνει το Λεκανοπέδιο.

Κλείνοντας, κύριε Καραμανλή, να πούμε και δυο κουβέντες για τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία;

Είναι από τις φορές που οι λέξεις είναι φτωχές. Πρόκειται για μια συγκλονιστική τραγωδία που πλήττει τόσο την Τουρκία, όσο και τη Συρία. Θεωρώ αυτονόητο ότι σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορεί παρά στο μυαλό μας να υπάρχει μόνο μία σκέψη: να συμπαρασταθούμε όπως μπορούμε στους συνανθρώπους μας, στους γείτονές μας, που δοκιμάζονται τόσο σκληρά.

Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν από τους πρώτους που επικοινώνησαν με την τουρκική κυβέρνηση, ώστε να εκφράσει τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού. Και βέβαια, ανταποκριθήκαμε άμεσα με την αποστολή κλιμακίων διάσωσης και ανθρωπιστική βοήθειας.

Και δεν μείναμε σε αυτό, αλλά ο Πρωθυπουργός προσωπικά πρωτοστάτησε στις Βρυξέλλες για να τονίσει την ανάγκη περαιτέρω ευρωπαϊκής ενίσχυσης της Τουρκίας σε αυτήν την πολύ δύσκολη συγκυρία, μια πρωτοβουλία που αναγνωρίστηκε μάλιστα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες.

Οι δύο λαοί, έτσι κι αλλιώς, δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα. Έτσι πάντα το έβλεπα και γνωρίζω πως έτσι το βλέπει και η πλειονότητα των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Ιδίως σε ανθρώπινο επίπεδο, τίποτε δεν μας χωρίζει και πάρα πολλά μας ενώνουν. Και με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός, ίσως μας δίνεται η ευκαιρία να έρθουμε ξανά πιο κοντά.

Νιώθω ειλικρινά περήφανος για τους συμπατριώτες μας που βρίσκονται εκεί και βοηθούν τους γείτονές μας τώρα που τόσο σκληρά δοκιμάζονται. Και είναι πραγματικά συγκινητικός ο τρόπος που οι γείτονές μας υποδέχθηκαν τους Έλληνες διασώστες.

Γι’ αυτό θλίβομαι διαβάζοντας από ορισμένους σχόλια και μεμψιμοιρίες για τη βοήθεια που αυτονόητα παρέχει η Ελλάδα. Μα είναι δυνατόν; Η ανθρωπιά δεν μπαίνει στο ζύγι με κανένα συμφέρον. Στο κάτω-κάτω, έτσι ήμασταν πάντα οι Έλληνες. Αυτό θα πει Ελλάδα. Ανθρωπιά.