Συνέντευξη στον Τάσο Τασιούλα

Το όνομα ιστορικό και βαρύ. Κώστας Καραμανλής, ο τρίτος στη νεότερη ιστορία του τόπου, κάνει το πρώτο βήμα για την πολιτική καριέρα του από πού αλλού, από τις Σέρρες. Ο γιος του Αχιλλέα Καραμανλή και ξάδελφος του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, μπαίνει συνειδητά στην πολιτική κι όχι λόγω… ονόματος.

Στη συνέντευξή του στη Voria.gr είναι ξεκάθαρος: «Να προσφέρω στον τόπο μου». Στις απαντήσεις του ευθύς, στο λόγο του χωρίς περιστροφές. Δε διστάζει να μιλήσει για το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, για το λαϊκισμό και τις υποσχέσεις και προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη για την Ελλάδα την παραμονή της στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, στον πυρήνα της Ευρώπης, όπου την έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Ακόμη κι όταν η συζήτηση μπαίνει σε πιο… οικογενειακά ζητήματα δεν αρνείται να μας αποκαλύψει τι του είπε ο μεγάλος του ξάδελφος και τι ο πατέρας του, όπως και ποιο δίδαγμα πήρε από τον εθνάρχη.

-Τι σημαίνει για εσάς «Στα δύσκολα, Καραμανλής»; Ήταν νομοτελειακό να μπείτε κάποια στιγμή στον πολιτικό στίβο;

Σημαίνει ότι τώρα, στα δύσκολα, αισθάνομαι ότι έχει νόημα να μπω στη μάχη. Τώρα, στα δύσκολα, νιώθω την ανάγκη να βοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ τον τόπο, την παράταξη, τους συμπολίτες μου. Τώρα που ή θα συνεχίσουμε την τεράστια προσπάθεια που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια ή η πατρίδα μας κινδυνεύει με ένα πισωγύρισμα που θα την πάει πολλές δεκαετίες πίσω και η ευρωπαϊκή της θέση, που μας εξασφάλισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, απειλείται. Τώρα που οι Σέρρες μας έχουν μείνει τόσο πίσω, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης έχουμε μείνει ουραγοί.

Ξέρετε, κύριε Τασιούλα, κάθε άλλο παρά νομοτελειακό ήταν για εμένα να πολιτευτώ. Μεγάλωσα μέσα στην πολιτική, αλλά δεν θεωρούσα δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα ακολουθήσω αυτό το δρόμο. Αντιθέτως, εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα από πολύ νέος και όλα αυτά τα χρόνια ήμουν αφοσιωμένος στη δουλειά μου, τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Είχα, βέβαια, ισχυρή άποψη για τα πολιτικά πράγματα, αλλά ως εκεί.

Κι αυτό απαντώ σε πολλούς φίλους που μου λένε «γιατί δεν κατέβαινες σε μια άλλη, πιο εύκολη συγκυρία, να κάνεις περίπατο»; Ότι δεν με ενδιαφέρει να βολευτώ στην πολιτική. Με ενδιαφέρει να βοηθήσω τον τόπο μου όταν έχει ανάγκη. Κι αν οι συμπολίτες μας πιστεύουν ότι πράγματι μπορώ να βοηθήσω, θα μου δώσουν την ευκαιρία να το κάνω.

-Τι απαντάτε σε όλους όσοι μιλούν για «οικογενειοκρατία»; Και πόσο βαρύ είναι το όνομα «Καραμανλής» για έναν νέο άνθρωπο, που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στα κοινά;

Σήμερα, ακριβώς επειδή είναι αλήθεια ότι ο κόσμος δηλώνει κουρασμένος από τα ίδια ονόματα, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι όλοι όσοι προέρχονται από «πολιτικές οικογένειες» ευνοούνται τελικά από αυτό. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα… Μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο όμως: η συγγένεια δεν μπορεί να δαιμονοποιείται. Ο κάθε υποψήφιος πρέπει να κρίνεται πρωτίστως με βάση την αξία του, τις απόψεις του, αυτά που έχει κάνει στη ζωή του και αυτά που μπορεί να κάνει για τον τόπο του.

Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι περήφανοι για την οικογένειά τους. Είμαι και εγώ για τη δική μου, είμαι περήφανος για όσα έχουν πετύχει οι άνθρωποι που φέρω το επώνυμό τους. Το επώνυμο Καραμανλής θέλω να το τιμήσω.

-Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας ως νέου πολιτικού;

Η προτεραιότητά μου για την Ελλάδα είναι να μείνει στον πυρήνα της Ευρώπης και μέρα με τη μέρα να πατάει και πιο γερά στα πόδια της. Για να έχουμε σταθερή ανάπτυξη πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, να εκσυγχρονίσουμε το κράτος , αλλά και να αναπνεύσουν οι πολίτες. Η προτεραιότητά μου για τις Σέρρες είναι να επενδύσουμε σοβαρά στην αγροτική παραγωγή και να εφαρμόσουμε ένα μελετημένο και ρεαλιστικό αναπτυξιακό σχέδιο για το νομό, που να αξιοποιεί κάθε πλεονέκτημά μας: από τον κάμπο ως την Αμφίπολη. Και η προτεραιότητά μου για εμένα ως πολιτικό, είναι να λέω την αλήθεια στους συμπολίτες μου, χωρίς να τους χαϊδεύω τα αυτιά.

Δεν πιστεύω στην πολιτική του χθες –που, δυστυχώς, πολλοί εφαρμόζουν και σήμερα… Αποστρέφομαι το λαϊκισμό, τις δήθεν «μαγικές λύσεις», τα μεγάλα λόγια. Δεν με εκφράζουν ούτε οι θεατρινίστικες δήθεν «παρεμβάσεις» χωρίς αντίκρισμα και οι παλαιοκομματικές ανακοινώσεις «κατόπιν ενεργειών μου». Δεν με ενδιαφέρει να μπω στην πολιτική για να κάνω τέτοια, αλλά για να προσφέρω ουσιαστικά. Πιστεύω στην πολιτική της ειλικρίνειας και του μέτρου, όπως μου δίδαξε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

– Όταν μιλάτε για λαϊκισμό σήμερα, αναφέρεστε κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ;

Θα σας απαντήσω ειλικρινά κύριε Τασιούλα. Ο λαϊκισμός είναι μια οριζόντια παθογένεια του πολιτικού συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχει επενδύσει σε αυτόν. Απορώ και απογοητεύομαι, γιατί αν μη τι άλλο η Αριστερά έχει παράδοση αγώνων και ιδεών που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν προοδευτικές για την εποχή τους. Εδώ, όμως, από την επόμενη μέρα των εκλογών του ‘12 ζητούσαν ανατροπή της κυβέρνησης και εκλογές. Χωρίς καμία εναλλακτική πρόταση, κανένα σχέδιο. Την ώρα που η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έκανε μια εθνική προσπάθεια, δεν βρήκε ούτε ένα θέμα στο οποίο να σταθεί στο πλευρό της, έστω και με εποικοδομητική κριτική. Κι έφτασαν σήμερα, να ρίξουν ουσιαστικά την κυβέρνηση και να προκαλέσουν εκλογές κόντρα στη θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού αλλά και του Κοινοβουλίου, χωρίς ακόμα να έχουν διαμορφώσει ένα έστω στοιχειώδες σχέδιο διακυβέρνησης. Αντιμετωπίζουν τα πράγματα με επικίνδυνη ελαφρότητα και επιπολαιότητα.

– Σας άκουσα πρόσφατα, σε μια μεγάλη εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή στις Σέρρες, να κάνετε ενώπιον 1.500 ατόμων μια πολύ σοβαρή τοποθέτηση για την πολιτική ζωή τα τελευταία 40 χρόνια, στην οποία λέγατε ότι ο κ. Τσίπρας σας θυμίζει «πολιτικούς του χθες». Μήπως τον αδικείτε;

Φοβάμαι πως δεν τον αδικώ. Ο ίδιος έχει επιλέξει να έχει για όλα «εύκολες» απαντήσεις και να δίνει σε όλους μεγάλες υποσχέσεις. Θα σας πω κάτι απλό: Είναι ποτέ δυνατόν άνθρωπος που διεκδικεί σε λίγες μέρες να γίνει πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας εν μέσω τέτοιας κρίσης, να δηλώνει ότι θα κάνει τις αγορές να χορέψουν πεντοζάλη; Από τη δουλειά μου γνωρίζω από πρώτο χέρι πώς λειτουργούν οι περίφημες αγορές και μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι μια τέτοια δήλωση είναι απλώς εκτός τόπου και χρόνου. Δεν σηκώνει καν κριτική. Είναι μια λαϊκίστικη ατάκα που μόνο κακό μπορεί να κάνει στον τόπο μας. Οι στιγμές είναι κρίσιμες, υπάρχει κόσμος που αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα στην καθημερινότητά του και, επιτέλους, δεν μπορεί να παίζουμε με αυτά τα θέματα.

Επίσης με ενοχλεί η υποκρισία που δείχνει ο κύριος Τσίπρας. Θα σας φέρω και ένα άλλο παράδειγμα. Στο παρελθόν, σε ερώτηση περί θρησκείας, έχει απαντήσει ότι δεν πιστεύει. Δικαίωμά του – το ξεκαθαρίζω αυτό. Τώρα που διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός, τον είδαμε όχι μόνο να θυμάται την εκκλησία αλλά και να απελευθερώνει ένα περιστέρι την ημέρα των Θεοφανίων… Πάλι καλά που δεν βούτηξε και να πιάσει το Σταυρό! Επαναλαμβάνω ότι δεν κρίνω το αν πιστεύει ή όχι. Η υποκρισία αυτή όμως είναι ενοχλητική.

-Με τον Κώστα Καραμανλή φαντάζομαι μιλήσατε. Τι σας συμβούλευσε ο πρώην πρωθυπουργός;

Ο Κώστας, για εμένα, πρώτα απ’ όλα φυσικά είναι ο μεγάλος μου ξάδερφος, τον εκτιμώ και τον αγαπάω. Πιστεύω ότι είναι ένας πολύ σημαντικός πολιτικός και ξέρω κι από πρώτο χέρι ότι είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ήταν από την αρχή πολύ θερμός για την υποψηφιότητά μου, μπορώ να πω ότι ήταν ένας από τους ανθρώπους που με έπεισαν να το κάνω. Η συμβουλή του ήταν να έχω γερό στομάχι γιατί θα πρέπει να αντέξω πολλά στην πολιτική.

-Φαντάζομαι ο πατέρας σας, Αχιλλέας Καραμανλής, θα καμαρώνει για την απόφασή σας. Η δική του συμβουλή;

Μου είπε: «Να δείξεις ότι δεν είσαι ο Αχιλλέας, ούτε ο ‘‘γιος του Αχιλλέα’’. Να δείξεις σε όλους ότι είσαι ο Κώστας».