Κώστας Καραμανλής:
«Όσο νωρίτερα γίνουν εκλογές, τόσο το καλύτερο»

Συνέντευξη στον Γ.Χ.Σερέτη

Επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα και κοντόφθαλμη χαρακτηρίζει τη συμφωνία των Πρεσπών ο Κώστας Καραμανλής, υπογραμμίζοντας ότι η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και ιθαγένειας εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον. Ταυτόχρονα, ο βουλευτής Σερρών της Ν.Δ. εκτιμά πως είναι απίθανο και πολιτικά παράλογο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να σχεδιάζουν παραμονή στην εξουσία και μετά τον Μάιο, καθώς στις ευρωεκλογές και τις δημοτικές – περιφερειακές εκλογές, θα ηττηθούν κατά κράτος, αφήνοντας πίσω τους το απόλυτο χάος.

Την ώρα που η πραγματικότητα στα εθνικά, την οικονομία, την κοινωνία, διαμορφώνει μια από τις κρισιμότερες συγκυρίες για τον τόπο, και τα Βαλκάνια βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, η χώρα ταλανίζεται από ενδοκυβερνητικές διενέξεις και σοβαρότατες καταγγελίες παραμένουν αναπάντητες. Πού βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος; Πώς διατυπώνεται, σήμερα, το «ανήκομεν εις την Δύσιν»; Τελικά, η συμφωνία των Πρεσπών εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα;

Η χώρα μας αντιμετωπίζει κρίσιμες καταστάσεις στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και δυστυχώς η κυβέρνηση δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Αναλώνεται σε κόντρες υπουργών της και ο ίδιος ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται την εξωτερική πολιτική ως εργαλείο για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων του. Καμία υπευθυνότητα, την ώρα που τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελούν χώρο αποσταθεροποίησης στα βόρεια σύνορά μας, ενώ η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και το μεταναστευτικό.

Και βέβαια, το Σκοπιανό βρίσκεται σε οριακό σημείο. Η Ν.Δ. επιθυμεί λύση, η οποία όμως να εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Η συμφωνία των Πρεσπών είναι εθνικά επιζήμια. Βρίσκεται στον αντίποδα της εθνικής στάσης του Βουκουρεστίου και, ιδίως με την αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και ιθαγένειας, εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον. Η εξωτερική πολιτική μιας σοβαρής χώρας δεν πρέπει να χαράσσεται κοντόφθαλμα, αλλά με ορίζοντα δεκαετιών. Αυτό που σήμερα μοιάζει ακίνδυνο, οι δημογραφικές εξελίξεις στα Βαλκάνια και ενδεχόμενες απρόβλεπτες αλλαγές στις ισορροπίες δυνάμεων, μπορεί κατά τις επόμενες δεκαετίες να το κάνουν πολύ επικίνδυνο…

Γι’αυτό, άλλωστε, πρέπει να κρατάμε και τις βασικές ιστορικές σταθερές μας. Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση και όποτε απομακρυνθήκαμε από αυτήν μπήκαμε σε περιπέτειες. Όπως άλλωστε είχε πει και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, η μοίρα αυτού του τόπου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Ευρώπη, πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά.

Πιστεύετε ότι οι πολιτικές εξελίξεις θα οδηγήσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ή θα εξαντλήσει την τετραετία; Θεωρείτε ότι κυβερνητική στόχευση είναι να μεταθέσει όλα τα προβλήματα στην επόμενη κυβέρνηση;

Στα εθνικά, τα οικονομικά, την Παιδεία, την Υγεία, τις συγκοινωνίες και τα μεγάλα έργα υποδομών, ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει πίσω του το απόλυτο χάος. Η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν επίγνωση των προβλημάτων. Είμαστε έτοιμοι. Όσο νωρίτερα γίνουν οι εκλογές, τόσο το καλύτερο… Όχι για τη Ν.Δ., αλλά για τον τόπο. Όμως, όπως είναι δομημένο το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, τον χρόνο των εκλογών τον αποφασίζει ο πρωθυπουργός, εκτός κι αν τον ρίξουν οι ίδιοι οι βουλευτές του. Πάντως, μου φαίνεται απίθανο και πολιτικά παράλογο να σχεδιάζουν παραμονή στην εξουσία και μετά το Μάιο, γιατί στις ευρωεκλογές και τις δημοτικές – περιφερειακές εκλογές, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα ηττηθούν κατά κράτος.

Στον πολιτικό λόγο έχει αρχίσει να διαμορφώνεται ένα δίπολο «Αριστερός – Δεξιάς». Ποια είναι η στρατηγική της Ν.Δ. σε αυτό το ζήτημα;

Η Νέα Δημοκρατία από την ιδρυτική της διακήρυξη είχε προβλέψει πως πρέπει να ξεφύγει από τις παραπλανητικές ετικέτες «Αριστερός – Δεξιάς». Πόσο μάλλον σήμερα, που διεθνώς το κυρίαρχο δίπολο ξεκάθαρα δεν είναι αυτό. Σε όλη τη Δόση, η διαμάχη είναι ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν ανοικτές αγορές, οικονομική συνεργασία και πολιτική μετριοπάθεια και σε αυτούς που θέλουν κλειστά σύνορα, ανάκληση εθνικής κυριαρχίας και ακραίο λαϊκισμό.

Η Νέα Δημοκρατία είναι η μεγάλη, λαϊκή, φιλελεύθερη, πατριωτική παράταξη που επιθυμεί να εκφράσει το σύνολο ίου ελληνικού λαού. Πιστεύουμε στις φιλελεύθερες ιδέες, όχι στο κράτος «πατερούλη»… Θέλουμε ένα κράτος επόπτη, όχι δυνάστη, εγγυητή του ελεύθερου ανταγωνισμού. Θέλουμε μια ελεύθερη αγορά, μακριά από τις στρεβλώσεις της, να λειτουργεί υπέρ των πολλών κι όχι των λίγων. Αυτό είναι, άλλωστε, σήμερα το διακύβευμα: Να δώσουμε την ευκαιρία στους πολλούς να ευημερήσουν.

Η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα περίεργο «μίγμα» οικονομικής πολιτικής, με υπερφορολογήσεις, έμμεσους φόρους, προσλήψεις και διανομή κοινωνικών μερισμάτων. Προαναγγέλλει, ταυτόχρονα, μείωση ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες, αύξηση του κατώτατου μισθού. Μπορεί η Ν.Δ. να αντιπαλέψει με επιτυχία αυτό το «μίγμα πολιτικής»; Θα την ακούσει η πλειοψηφία των πολιτών;

Τα προσχέδια προϋπολογισμών που κατέθεσαν οι χώρες της ευρωζώνης στην Κομισιόν φέρνουν την Ελλάδα στην πρώτη θέση στην επιβάρυνση των πολιτών με έμμεσους φόρους. Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχευμένα και μεθοδικά εξοντώνει τη μεσαία τάξη. Έχει «γονατίσει» τις παραγωγικές τάξεις. Παράλληλα, μοιράζει επιδόματα φτώχειας σε αυτούς που εξαθλιώνει. Μια πολιτική αδιέξοδη

Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης λένε λίγα, απλά κι εφικτά – γι’ αυτό και οι πολίτες τα ακούνε. Χαμηλή και σταθερή φορολογία. Μείωση ασφαλιστικών εισφορών. Κίνητρα σε ανθρώπους κι επιχειρήσεις που παράγουν. Μικρό κι ευέλικτο κράτος, όχι εμπόδιο, αλλά αρωγό στις επενδύσεις. Με αυτό το μίγμα θα πετύχουμε ανάπτυξη και θα δημιουργήσουμε νέες δουλειές. Στηριζόμαστε στον απαράβατο κανόνα ότι ο πολίτης έχει δικαίωμα να κρατήσει τα περισσότερα από όσα παράγει. Πιστεύουμε σε ένα βιώσιμο κοινωνικό κράτος, που μοιράζει με ευαισθησία και δικαιοσύνη τους πόρους του, για να αντιμετωπίσει το νέο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη: Την ανεργία και τον επακόλουθο κίνδυνο της φτώχειας. Αλώστε, μια ισχυρή οικονομία οφείλει να στηρίζει όσους έχουν ανάγκη.

Η κυβερνητική πολιτική στα θέματα της αρμοδιότητάς σας χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια. Για παράδειγμα, καταγγέλλεται «προνομιακή μεταχείριση κομματικών φίλων και συγγενών» στο Πάτρα – Πύργος, «σκανδαλώδεις όροι» στη Σύμβαση Παραχώρησης του Θριασίου Εμπορευματικού Κέντρου. Τελικά, ανάπτυξη, επενδύσεις και διαφάνεια είναι έννοιες ασύμβατες;

Κάθε άλλο. Αντιθέτως, είναι το «αριστερό μοντέλο» του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, που ούτε ανάπτυξη μπορεί να φέρει ούτε διαφάνεια να διασφαλίσει. Επιμένουν ιδεοληπτικά σε ένα μεγαλύτερο κράτος, αγνοώντας τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Επενδύσεις, δουλειές, υγιής ανταγωνισμός, διαφάνεια και παραγωγικότητα, τους είναι λέξεις άγνωστες.

Δείτε τι έγινε στο «Ελ. Βενιζέλος»: Τον Σεπτέμβριο ίου 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπέγραψε την παράταση για 20 έτη της σύμβασης παραχώρησης με αντίτιμο 483 εκατ. ευρώ συν ΦΠΑ. Παρενέβη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή -θεωρώντας το τίμημα εξαιρετικά χαμηλό- και επαναπροκηρύχθηκε. Το αποτέλεσμα; Νέα συμφωνία, δυόμισι φορές μεγαλύτερη από την αρχική, δηλαδή 1,115 δισ. ευρώ συν Φ.Π.Α.!

Δείτε το Πάτρα – Πύργος: Έργο με έτοιμες χρηματοδοτήσεις, το κατάτμησαν σε 8 κομμάτια, χάθηκαν πόροι και 4 ολόκληρα χρόνια, για να φτάσουμε σήμερα να πάρει τα πρώτα 4 τμήματα συγκεκριμένος εργολάβος, ο οποίος μάλιστα έχει και σοβαρά οικονομικά ζητήματα…

Αυτές τις ημέρες, συζητούμε στη Βουλή και τη Σύμβαση Παραχώρησης του Θριασίου. Ένα μνημείο προχειρότητας κι αδιαφάνειας! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει, δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να προωθήσει υγιείς επενδύσεις προς όφελος του τόπου.

Η κατάσταση στις αστικές συγκοινωνίες όσο πάει και χειροτερεύει, ενώ τα ελλείμματα τους συσσωρεύονται στον κρατικό προϋπολογισμό. Πού οφείλεται αυτή η κακοδιαχείριση; Τα οικονομικά στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Τα έτη 2013-2014, η κυβέρνησή μας κατάφερε ταυτόχρονα να μειώσει το κόστος του εισιτηρίου από 1,40 σε 1,20 ευρώ, αλλά πέτυχε και κάτι πρωτόγνωρο, οι ΣΤΑΣΥ να έχουν λειτουργικό πλεόνασμα. Έτσι, δεν χρειάζονταν κρατική χρηματοδότηση. Σήμερα, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το εισιτήριο ξαναπήγε στα 1,40 ευρώ, ενώ ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ προϋπολογίζουν ξανά ελλείμματα, με αποτέλεσμα ο πολίτης να τις πληρώνει διπλά… Δηλαδή «πέτυχαν» το ακατόρθωτο: ακριβότερες και χειρότερες συγκοινωνίες, οι οποίες μπαίνουν μέσα! Και ποιοι την πληρώνουν; Μα φυσικά οι μη προνομιούχοι.

Κι επιπλέον, η κυβέρνηση προσπάθησε -αλλά δεν της βγήκε- επικαλούμενη πλασματικά στοιχεία να κάνει το άσπρο μαύρο. Όμως οι πολίτες έχουν πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας και αντιλαμβάνονται ποιος στήριξε εμπράκτως τις αστικές συγκοινωνίες και ποιοι σήμερα τις οδηγούν σε απόλυτη απαξίωση. Ο λαϊκισμός της κυβέρνησης πληρώνεται και το εισιτήριό του είναι ακριβό.